Hayat = Life ömrümüz birilerini, birşeyleri beklemekle geçiyor....Bu arada acımasız ,isyankar yada vefasız olmamak için kendimizle,etrafımızla savaşır dururuz...Elimizi bırakanlara inat küçücük dallara tutunur kendimize umut ışığı yakarız küçücük bir çırağı ucunda .....Önemli olan herşeye rağmen mutlu olmak ve kısacık şu dünya hayatının göz açıp kapayıncaya kadar geçen zamanı içinde eşrefi mahlukat olan yücelerin en yücesinde yaratılmış ulvi ruhumuzu sufli sefil bir hal almadan fazla yaralanmadan veya yaralamadan yaratıcısına yani yegane sahibine tertemiz götürmeye çalışmak (ne kadar başarıyoruz orası malum )...Dünya şu son demlerinde o kadar yorgun ve yıpranmış bir halde dönüyor ki artık üzerindeki herşeyin yok olacağı o ana kadar yorgun dönüşlerine devam edecek....
BİR HİKAYE
Küçücük bir pencere önünde dışarıyı seyreden saçları penceresinden giren rüzgarla dalgalanan bir kadın uzaklara bakıyor karşıda ki manzara mı hiç ilgilenmiyor çünkü onun orada gördüğü düşlediği geleceği yada geçmişi ....Yaşadıklarının verdiği olgunluk göz çevresinde ki ve yüzünde ki kırışıklıklarda saklı....O kırışıklıkları gördüğü ayna baktığı pencerenin hemen yanı başında duruyor..Ayna da gördüğü aksine pek baktığı söylenemez çünkü orada göreceği aksi onu daha da korkutuyor ...Hayatın mağlubu belki de galibi hiç bir zaman öğrenemeyeceği deli sorular var aklında .....Anılar var sadece biriktirdikleri içinde belki bir an eser de gelir bekledikleri ..Hayata küsmüş,kırılmış hayata ;belki alır gönlünü hayat....Birden başlıyor ılık bir yağmur ;gökyüzünden boşalırken yüzüne vuran o bereket yüklü yağmur taneleri içindeki umudu yeşertiyor o küçücük filiz büyüyor ,büyüyor.büyüyor.....Yağmurun o bereket kokusunu içine çekmek için gözlerini kapatıp açtığında koca bir dağ beliriyor arkasında her daim sırtına destek olan her zaman ki gibi düşlerin den hatırladığı o inci gibi gülüş beliriyor gözlerinde ...İşte diyor sen sadece sen pencerelerde bekletme beni .....Sadece sennn ve bennn Kalbine değen herşey söz oluyor ve ondan gayrı herşey sonunu getiriyor....Ulaşabileceği hedefe ulaşmasına tek vasıta inci gülüşte saklı tek bildiği doldurulamaz boşluğu tek dolduranın o olduğu her ne kadar o gülüşe layık olduğunu düşünmese de gülüş sahibinin onu hiç terketmediği,herşeyin ama herşeyin yitip gittiği şu dünya da onun hiç yitip gitmediği ,hep orada aynı tebessümle ,aynı edayla orada onu beklediği... Beklemesini istediği tek şey ,tek kişi belki de tek eda... Kadının yüzündeki aydınlanma işte o aynadan yansıyan o gülüşte saklı gözlerine değen o aksin aslında o aynadan yansıdığını farketmesi lazım ki aynası ile tekrar barışabilsin ..Barıştığı gün beklemek yerine vuslatına koşmaya karar verecek akıp giderken zaman o seyirci olmak yerine kimbilir belki de başrolde oynuyor olacak ...Aynası ile buluşmak isteyen tüm kadınlara Sevgilerimle....
